Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Στις δυσκολίες της ζωής να λες «Παναγιά μου». Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει!

 

Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι κακό λέμε «Παναγιά μου» ή έστω προληπτικά... για να μην συμβεί.. σαν να ξορκίζεις το κακό.. πάλι Παναγιά μου θα φωνάξεις, θα σκεφτείς, θα μουρμουρίσεις!
Η Παναγία είναι δίπλα μας, πάμπολλες οι μαρτυρίες ανθρώπων (πιστών και απίστων) που βίωσαν το Θαύμα Της. Είτε σαν εκπλήρωση της επιθυμίας που ήταν αίτημα στη Προσευχή, είτε σαν όραμα είτε σαν ένα απλό σημάδι.. που εκείνη τη στιγμή κι αυτό το απλό σημάδι εσύ θα το δεις σαν σανίδα σωτηρίας στο φουρτουνιασμένο πέλαγος από προβλήματα που βρίσκεσαι.
Όπως είπα και πιο πάνω, η Παναγία δεν κάνει εξαιρέσεις, του τύπου "Εσύ πιστεύεις – Θα σε βοηθήσω" & "Εσύ δεν πιστεύεις – δεν θα σε βοηθήσω".
Η Παναγία μας, βοηθάει και τις δύο πλευρές... – θα μου πεις "γιατί;" –

Η απάντηση έρχεται από μόνη της μέσα από μια ερώτηση:
Ποιά Μάνα δεν αγαπάει τα παιδιά της;;;
 
Μία Μάνα που γέννησε την Αγάπη... τον ίδιο τον Χριστό, πως είναι δυνατόν να μην ξεχειλίζει από αγάπη;
Αυτή η Αγάπη κάνει την Παναγία μας "ευάλωτη" στο να εθελοτυφλεί και να βοηθάει συνεχώς τους ανθρώπους.. εθελοτυφλεί και δεν βλέπει τα σφάλματά μας, προσπερνά τις αμαρτίες μας, κάνει στην άκρη τον βρώμικο χαρακτήρα μας και Παρακαλεί τον Υιό της και Θεό μας, για να Εισακούσει τις Προσευχές και τα αιτήματά μας για να μας δώσει λύση στα προβλήματά που μας ταλαιπωρούν.
 
Με δάκρυα στα μάτια η Παναγία παρακαλεί τον Χριστό για να μας σώσει!
Να μας εισακούσει!
 
Πόσο μεγάλη είναι η Καρδιά Της, για να χωράει μέσα της τόση αγάπη και συγχώρεση;!
Ο Χριστός ακούει την Παναγία, ότι του ζητήσει Αυτός θα Της το εκπληρώσει, η παρρησία που έχει η Παναγία μας στο Χριστό είναι μοναδική, θα μπορούσε κανείς να πει, πως ακόμα και από την κόλαση η Παναγία μπορεί να πάρει κάποιον άνθρωπο και να τον πάει στον Παράδεισο.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μόνο το Σταυρό σας...και δυο ευχές: "Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς" και "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" ... αυτά αρκούν!
Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος λέει:
«Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.
Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:
Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.
Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν.
- Αποφάσισε να πάει στον αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί.
-Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.
Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση.
- Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος, τι συμβαίνει...
- Το βράδυ... Κύριε... που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί».
Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας!
 
 

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Στις κρίσιμες στιγμές !

 
 
 
" Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές.
που η ψυχή τα χάνει ,
και δεν ευρίσκει πρόχειρο
στον πόνο της βοτάνι ,
.
θάρρος , η Άγια Χάρις Σου ,
Πανάγαθε μας δίνει ,
και λέμε μ΄ εγκαρτέριση :
Το Θέλημά Σου ας γίνει ! "
 
 
 
 
 

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Γλυκειά Μητέρα !

 
 
Γλυκειά μητέρα των θλιμμένων
και στήριγμα των Χριστιανών
δος στις ψυχές των πονεμένων
λίγη δροσιά των Ουρανών !
 
 
 
 
 

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Διδαχές από τον Όσιο Πορφύριο !

 
 
Ἦταν ἕνας ἐδῶ πρὸ ὀλίγου καὶ μὲ ρώτησε ἂν πονοῦσαν οἱ μάρτυρες, στὰ τόσα βασανιστήρια. Ἔλεγε ὅτι ὁ Θεὸς τοὺς ἔδινε ὑπομονὴ καὶ ἄντεξαν στὰ τόσα βασανιστήρια. Κι ἐγὼ τοῦ λέω: Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀντέχει, ὡς ἄνθρωπος, οὔτε στὸν πρῶτο πόνο ποὺ τοὺς προξενοῦσαν: Φυσιολογικὰ ἔπρεπε νὰ λιποθυμοῦσαν ἀμέσως. Ἀλλὰ προσήλωσαν τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδιὰ στὸ Θεό: «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Ὄχι «πάρε μου τὸν πόνο». Ἐκεῖνος τὸν γνωρίζει τὸν πόνο καὶ τὸν ἐπιτρέπει, ὅσο χρειάζεται γιὰ νὰ θεραπεύσει τὴν ψυχή σου. Σοῦ ἔστειλε κανόνα, ἀντὶ ἄλλων κανόνων. Σὺ μὴ λὲς πάρ’ τον πίσω. Τὸν γνωρίζει ὁ Θεὸς τὸν πόνο σου. Δὲν χρειάζεται χάπι ἢ καφές. Κόψε τα αὐτά. Βέβαια ἔχει τὸ δικαίωμα ὁ ἄνθρωπος στὴ ζωή του νὰ πεῖ στὸ Θεό: «Θεέ μου, πάρε μου τὸν πόνο». Ἀλλὰ ἐγὼ νομίζω ὅτι εἶναι καλύτερα νὰ τὸν σηκώσει κανεὶς τὸν πόνο. Ἴσως εἶναι πλάνη αὐτό, ἀλλὰ ἐγὼ ἀγαπῶ αὐτὴ τὴν πλάνη. Μὴ ζητᾶς νὰ σοῦ ἐλαττώσουν τὸν κανόνα. (Πράγματι εἶχα στὴ σκέψη μου ἐκεῖνες τὶς μέρες νὰ ζητήσω νὰ κάνω λιγότερες μετάνοιες, γιατὶ κουραζόμουν μὲ τὶς τριακόσιες). Ἀγωνίσου σὲ ὅ,τι σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός.
 
Ἀπὸ τὸ βιβλίο " Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος "
 
 

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Η Ανάσταση !

 
 
 
Η Ανάσταση δεν εξαντλείται απλώς και μόνο σε μια νίκη επί του φυσικού θανάτου, αλλά σε μια μεταμόρφωση της ίδιας της ζωής.
Με την Ανάσταση δεν νικιέται ο θάνατος αλλά κερδίζει η ζωή.
Η ζωή στέκεται πλέον στην θέση που της αξίζει, δίχως να την απειλεί κανείς....

Η ανάσταση δεν έχει ανάγκη από ιστορικές αποδείξεις, γιατί σκοπός της δεν είναι να πείσει το μυαλό αλλά να πλατύνει την καρδιά. Η ανάσταση βιώνεται ως άνοιγμα της ύπαρξης στο αλλιώς, το μυστήριο που συνέχει την ζωή. Δεν είναι νοητική κατανόηση, μα άνοιγμα σε έναν άλλο κόσμο εντός και εκτός μας.
Δεν χρειάζεται να καταλάβεις την ανάσταση, μα να πιστέψεις σε έναν άλλο τρόπο ζωής.
Δεν χρειάζεται να καταλάβεις την ανάσταση, μα να ζήσεις με πάθος και ευχαριστία την ζωή.
Η ανάσταση είναι άνοιγμα της ύπαρξης σε έναν άλλο τρόπο ζωής, πέραν των αισθήσεων.
Ανασταίνομαι σημαίνει μαθαίνω να ζω με άλλο τρόπο το ίδιο το γεγονός της ζωής.Με την ανάσταση αλλάζει ο χρόνος, από εχθρός του ανθρώπου μετατρέπεται σε φίλος. Από βάρος σε ευκαιρία. Από απειλή σε μια δυνατότητα να χαρεί κανείς την δωρισμένη ζωή του, μετά του Θεού, των συνανθρώπων και της κτίσης ολόκληρης. Δεν λες πια «ουφ πέρασε και αυτή η μέρα, αλλά δόξα τω Θεώ έζησα κι αυτήν την μέρα».
Μετά την ανάσταση δεν υπάρχει χρόνος πριν και μετά θάνατο, αλλά μονάχα χρόνος μετανοίας και ζωής. Η ζωή, μας περιμένει να ζήσουμε εν Χριστώ και όχι ο θάνατος να μας αφανίσει.
Δεν φοβάμαι τον θάνατο κι γι αυτό πιστεύω στην ανάσταση, μα ποθώ την ζωή αφήνοντας την στα χέρια του Θεού.
Ανάσταση σημαίνει να χαμογελάς πάνω στο σταυρό ενώ οι πληγές σου αιμορραγούν.
Ανάσταση σημαίνει να ξυπνάς και να κοιμάσαι στην αγκαλιά Εκείνου που σε αγάπησε πολύ. Να νιώθεις μέσα στα μύχια της ύπαρξης σου, ότι ο Θεός σε αγαπά έως και πέρα του θανάτου. Αυτό είναι ζωή. Να πεθαίνεις και να ζεις γιατί αγάπησες πολύ.
                                                                                                                                      ( π.Λίβυος )
 
( Αναδημοσίευση από f/b: Δωροθέας Κυπριωτάκη )
 
 
Χριστός Ανέστη Χαρά μου !
 
 
 
 
 

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015